Riccardo Riccò: 'In mijn ene hand een pistool, in de andere een foto van mijn zoon'

Riccardo Riccò heeft tijdens zijn tweede dopingschorsing, die nog tot 2024 loopt, diep in de put gezeten. 'Er was een moment dat ik er een einde aan wou maken. Ik had een foto van mijn zoontje in mijn ene hand en een pistool in de andere. Gelukkig heb ik voor het eerste gekozen.'

De Cobra, die tegenwoordig een ijssalon runt op Tenerife, werd alom gehaat in het peloton. Veel renners waren dan ook blij toen hij in 2012 een twaalfjarige schorsing kreeg opgelegd, nadat hij in 2008 in de Tour al voor de hele wereld tegen de dopinglamp liep. 'Zonder doping kun je nou eenmaal niet winnen', was het motto van de zelfverzekerde Italiaan. Van die zelfzekerheid (of arrogantie) was tijdens de schorsing niet veel meer over. 'Toen ik niet meer kon fietsen, zag ik geen zin meer in het leven.'

Riccò had anno 2020 een andere bijnaam gekozen. 'Een cobra is te bedreigend, te verraderlijk. Een bijnaam zoals De Kabouter, van Leonardo Piepoli (ploegmaat van Riccò die ook werd betrapt op CERA in 2008), klinkt beter', tekent het Italiaanse tijdschrift Rivista Corner op. Zijn bijnaam is wel tekenend voor zijn karakter, meent de Italiaan. 'Het is zoals ik altijd ben geweest. Ik wil altijd alles hebben, het is een slechte, maar ware karaktertrek.'

Ricco: 'Er wordt meer doping gebruikt dan in 2008'

De voormalig renner van Saunier Duval denkt dat het dopingspook niet uit het peloton is verdwenen. Integendeel, hij geeft aan dat er misschien wel meer geslikt en gespoten wordt dan in zijn tijd. Die mening verklaart hij op een opvallende manier. 'Het aanbod aan stoffen is breder. Daarbij zijn de teams veel groter. De grote ploegen kunnen meer investeren, waardoor ze beter prepareren en hun renners kunnen beschermen met de juiste contacten die ze hebben in de wielerwereld.' (foto: Sirotti)