In de serie ‘De SEG Racing-jaren van’ interviewt In de Leiderstrui-redacteur Jesper Rasch een aantal van zijn oud-ploeggenoten, met wie hij samen in de opleidingsploeg SEG Racing Academy heeft gereden. Interviews over het leven, de keuzes en de dromen van een aantal jonge beloftevolle renners, in destijds een van de beste opleidingsploegen ter wereld. Een van hen was Ide Schelling, die na vier jaar BORA-hansgrohe in 2024 zal uitkomen voor Astana Qazaqstan Team.
Al vanaf de jeugdcategorieën viel Ide op. Niet zozeer vanwege zijn prestaties, die er in die tijd al waren, maar vooral vanwege de show en de lol daaromheen. Met grote zonnebrillen reed hij de Nederlandse criteriums. Zonnebrillen die hij voor weinig had gekocht en die allesbehalve aerodynamisch of gesoigneerd eruit zagen. Het maakte Ide niet uit, die wist er nog mee te winnen ook.
En zo ging dat ook in zijn juniorentijd. Bij de juniorenploeg Monkey Town vergat Ide wel eens zijn helm, waar hij vijf minuten voor een etappe in de Oberösterreich Juniorenrundfahrt achter kwam. Terwijl ploegleider en verzorger naar een oplossing zochten, at Ide zijn zakje snoep verder op. Ide maakte zich er niet zo druk om. Dik tweeënhalf uur later werd hij tweede in de etappe en het eindklassement van deze hoog aangeschreven rittenkoers.
Tekst loopt hierna verder...
Maar hij had meer verrassingen in huis. Zo deed hij eens mee aan het programma Proefkonijnen van BNN. Kun je met een bierfiets de Cauberg oprijden? Dat leek hem wel wat en dus reisde hij naar Zuid-Limburg om dit samen met onder andere presentatrice Geraldine Kemper te proberen. Of die keren dat hij tijdens de koers zijn ouders riep, zodat zij wisten dat Ide ze heeft gezien. ‘PAPA! PAPA!’, riep hij dan midden in het peloton. ‘Dat doe ik nog steeds’, aldus de renner zelf.
Ide Schelling als wielrenner: ‘Ik neem het ook niet zo serieus’
Waar vele junioren, waaronder ikzelf, al op jonge leeftijd erg serieus met de sport bezig waren, hield Ide de ontspanning. Een hele avond tafeltennissen tijdens een Franse etappekoers, terwijl je de geletruidrager bent? Ide kreeg iedereen mee en wist na een rit ook het eindklassement van de Ronde des Vallées te winnen.
Het typeert Ide niet alleen als persoon, maar ook als renner. Het lijkt alsof hij niet met de sport bezig is, maar de Hagenees weet wel beter. ‘Ik neem het ook niet zo serieus, dat klopt. Maar dat neemt niet weg dat ik wel weet hoe je moet leven als prof. Maar ik bekijk het nog steeds als iets dat ik leuk vind om te doen. Ik wil het beste uit mezelf halen en weet hoe ik dat moet doen.’
Zo staat de allrounder er niet alleen nu in, na jaren als prof te hebben rondgereden, maar ook al in zijn juniorentijd of periode als belofte bij SEG Racing Academy. ‘Ik weet nog wel dat SEG dé ploeg was waarvoor ik zou willen rijden, ze hadden namelijk een mooie Instagram-pagina. Ik was allang blij dat ik echt bij die ploeg mocht gaan fietsen. Ik zou wel zien wat er komen gaat.’
Tekst loopt hierna verder...
Bij SEG Racing Academy vond Ide zijn gewenste ploeg
Zo kwam de destijds 18-jarige Zuid-Hollander terecht bij dé opleidingsploeg van dat moment, als eerstejaars belofte. Was het toen over met alle grappen en verrassingen? ‘Bij SEG heb ik niet echt het gevoel gehad dat ik ben veranderd. Het blijft een groep jonge renners met dezelfde leeftijd, dan hoef je je niet echt anders te gedragen. Dat was altijd wel chill. Daarom kon iedereen zichzelf zijn.’
Zo paste de inmiddels 25-jarige coureur perfect bij de Nederlandse conti-ploeg. ‘Je kon heel erg je eigen weg vinden. SEG is echt mijn ploeg geweest, iets wat ik nergens ga terugvinden. Er was altijd een leuke sfeer en de koersen voelden meer als uitjes dan als wedstrijden.’
Daarbij vergelijkt Ide zijn tijd van toen met het heden. ‘Toen ging je meer met vrienden op pad dan met collega’s, zoals nu. Nu heb je met sommige wel een klik, maar niet met iedereen. Dat maakt zo een trip wel minder speciaal, want je lacht minder.’
Ook met gek brilletje wordt Ide gewoon zevende op het WK
En lachen is precies wat Ide het liefst doet. Zeker die keer in de Niedersachsen-Rundfahrt der Junioren in Duitsland, toen hem gevraagd werd of hij een brilletje van een ouder op durfde te doen, tijdens de wedstrijd. Geen normale bril, zoals op de foto’s is te zien. ‘Oja, dat heb ik ook nog gedaan’, kan Ide er nog om lachen. Het was dus niet de eerste, maar ook zeker niet de laatste keer dat hij lol had met brilletjes. Daarvoor moeten we door naar het wereldkampioenschap junioren in Qatar, 2016.
Tekst loopt hierna verder...
‘Dat brilletje lag ooit nog in een laatje thuis. Maar ik reed normaal nooit met een bril, maar de zon scheen zo hard in je ogen, ik moest er toen wel een op. Van Kirsten Wild mocht ik een Oakley lenen. Die had ik al op gehad met trainen, maar op de wedstrijddag dacht ik “fack it”, ik doe die andere gewoon op.’
En ook nu weer weet Ide gewoon te presteren, alsof hij niks geks heeft gedaan. In de Duitse rittenkoers wordt hij tweemaal derde en wint hij de bollentrui, op het WK eindigt Ide op plek zeven. Grappen en presteren: het is Ide in een notendop. Maar als de grappenmaker nou niet zou presteren, had hij er dan bij SEG nog mee weg komen? ‘Kijk, ik liet zien dat het gewoon werkt. Als ze weten dat je alles gewoon doet, dan laten ze je gewoon.’
Ide naar Milaan voor fixie-wedstrijden
Dat gebeurde ook toen Ide in zijn eerste jaren bij SEG Racing ineens een andere discipline wilde proberen. Al kreeg hij dat niet heel eenvoudig voor elkaar. ‘Sinds mijn veertiende ben ik in dat hele fixie-wereldje beland door mijn eigen fietsjes op te bouwen. En ik deed wel eens van die illegale wedstrijdjes door de stad, waar je van punt tot punt moet koersen. Toen kwam de NL-crit series opzetten.’
En toen begon ook Ide met het koersen op een vast verzet fiets. ‘Ik heb toen stiekem zo een wedstrijdje meegedaan. Ik reed toen niet in SEG-kleding, maar in kleding van de selectie, in de hoop dat ze er niet achter zouden komen. Maar daar kwamen ze natuurlijk wel achter. Onze teammanager was boos, maar ik heb het toch voor elkaar gekregen om wat koersjes te rijden. Ik had het hun gewoon gevraagd.’
En zo reisde Ide af naar Milaan, voor een internationale wedstrijd op een fiets zonder versnellingen en remmen. ‘Ze vonden het toch wel cool en niet echt gevaarlijk. Ook omdat het aan het einde van het seizoen was’, weet Ide de reactie van de ploegleiding van SEG nog te herinneren. ‘In eerste instantie vonden ze het niet goed omdat ik het stiekem had gedaan en dus niet had gecommuniceerd. Het wordt ook al snel geassocieerd met gevaar.’
Tekst loopt hierna verder...
De snor van Ide: ‘Alsof je chocomel niet goed had afgeveegd’
Bij SEG Racing kreeg Ide dus veel vrijheid, vooral in samenwerking met zijn Griekse trainer Vasilis Anastopoulos. Deze oud-coureur vertrok gelijktijdig met Ide naar de WorldTour, als trainer van het huidige Soudal-Quick Step. Vanaf 2024 zijn de twee weer herenigd, aangezien zowel Ide als Anastopoulos transfereren naar Astana Qazaqstan Team.
De ‘Johan Cruijff van het Griekse wielrennen’ zal ongetwijfeld terugdenken aan de fotosessie bij SEG Racing, wanneer hij Ide opnieuw op de foto ziet gaan bij zijn nieuwe Kazachse ploeg. ‘Toen kwam ik beneden met een geverfde snor, haha. Ik had toen in Griekenland besloten dat ik die maand mezelf niet zou scheren. Maar door mijn blonde haren zag je de snor niet zo goed. Toen heb ik haarverf uit de supermarkt gehaald, alleen toen is alles verbrand… Het leek toen net of ik chocomel had gedronken en niet goed had afgeveegd.’
De reactie van Anastopoulos en de rest van de staff kan Ide zich nog wel terughalen. ‘Wat een mafkees, moeten ze hebben gedacht. Maar ik dacht, boeie!’ Maar ook nu weer hetzelfde verhaal. Ide won, met snor, een paar dagen later wel gewoon het eindklassement van de Loutraki Challenge, jarenlang de voorbereidingskoers van de opleidingsploeg.
Tekst loopt hierna verder...
Ide had zich niet thuis gevoeld bij een development team van een WorldTour-ploeg: ‘Zou minder leuk zijn geweest’
Het zou tevens het laatste jaar van Ide zijn geweest. In 2019 was zijn hoogtepunt het winnen van een rit in de beloftekoers Giro Ciclistico della Valle d'Aosta Mont Blanc. In de drie jaar bij SEG Racing heeft Ide naar eigen zeggen geleerd hoe het is om te trainen. ‘Ik reed daarvoor nooit met wattages of een hartslagmeter. Tijdens het eerste trainingskamp kreeg ik nog uitleg hoe dat werkten.’
‘Ik had ook wel het idee dat iedereen fietste omdat ze het leuk vonden en niet per se alles in extreme mate deden. We waren meer van het gevoel. Dat is misschien anders dan bij een development team van tegenwoordig, waar meer in details wordt gewerkt. Dat zou voor mij veel minder leuk zijn geweest.’
Jesper Rasch (Twitter: @Jesper_Rasch) | Instagram: @Jesperrasch)
Lees hieronder meer 'SEG Racing-jaren van'-artikelen:
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties